- ятим
- [يتيم]а1. бачаи бепадару бемодар, сағир; ятим кардан аз падару модар маҳрум кардани кӯдак; ятим мондан бе падару модар мондан2. кҳн. хидматгори корҳои кишоварзӣ, ки солона ё моҳона нигоҳ дошта мешуд, батрак
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.